من عاشق غذا هستم!

یکی از سو تفاهم هایی که خیلی بین افراد چاق رایجه اینه که من عاشق غذا خوردن هستم. من کمتر فرد چاقی رو می شناسم که واقعا از غذا خوردن لذت واقعی ببره. چطور ممکنه فرد عاشق غذا خوردن باشه ولی هزینه کنه و وقت بزاره که لاغر بشه. مگه محصول خوردن چاق شدن نیست؟  ما بعد از هر خوردن یک استرسی رو هم تجربه می کنیم. مگر ما بعد از سفره ای که به خودمون قول دادیم که بعد از اون دیگه رعایت می کنیم ولی وقتی به اون سفره می رسیم دوباره سهل انگاری می کنیم. دوباره نمی تونیم جلوی خودمون رو بگیریم احساس پشیمانی نمی کنیم؟ مگه ما بعد از سفره های فراوانی که مراعات نکردیم کارد هواله شکممون نمی کنیم؟ پس عملا می بینیم ما وقتی به غذا می رسیم دچار یک ناتوانی هستیم برای مدیریت خوردن.

این منظره آشنا نیست براتون؟ یک معتاد رو در نظر بگیرید که می دونه ظاهرش داره خرابتر میشه . میدونه اگر همسرش اگه بدونه که دوباره رفته سراع مواد ازش جدا میشه. میبینه که بچه هاش حال خوبی ندارن. میبینه که اعتبار اجتماعیش بهم خورده میبینه که در محیط کارش کم کم دارن عذر اش رو میخوان اما به نظرتون از مصرف موادش دست بر می داره؟ و اگر این کار رو میکنه می تونیم بگیم که معتاد عاشق مواده؟

من باورم اینه یک معتاد درمانده مواده. در واقع مواد در بدن یک معتاد واکنش هایی رو بوجود میارن که فرد وابسته است به اون واکنش ها. من دقیقا همین تجربه رو در خصوص افراد چاق دارم . یعنی کمتر چاقی داریم که از چاقی خودش واقعا و قلبا راضی باشه. اما باز هم اون افراد در سفره برای مدیریت خوردن اشون نا توانن.

پس این سو تفاهم میتونیم بر طرف کنیم.یک فرد چاق عاشق غذا نیست درمانده غذاست.کاهش وزن مثل این است که مواد اش رو عوض کنه اما درمان چاقی مثل اقدامی هست که میشه  اسم اش رو می زاریم ترک اعتیاد. به همین دلیله که یک فرد معتاد ی مدت که مواد اش رو کنار می زاره رنگ و روش خوب میشه خارش و درد های بدنیش بهتر میشه و همه به این میگن ترک کردن در حالی که ما می دونیم تا دو سال یک فرد معتاد هر بحران روحی رو تجربه می کنه به فکر مواد میوفته. کاهش علایم بدنی به معنی ترک اعتیاد نیست. به همین دلیل 20کیلو کاهش وزن به معنی درمان چاقی نیست و ما این قدر بر انجام تکالیف ارائه شده در جزوات در مطل تاکید میکنیم .

کسی از غذا خوردن لذت می بره که  حجم کمی از غذا رو برای خودش در سر سفره برداره. به غذا دقت کنه. غذا رو داخل دهان به خوبی مزه کنه. اون رو به خوبی بجوه و بعد بخوره. ولی کسی که به غذا وابسته شده غذا رو سریع می بلعه و قورت میده بدون اینکه طعم اون رو به خوبی حس کنه.  لطفا به مواردی که گفتم تمرکز کنید تا مطالب بیشتری رو در ویس های بعدی خدمتتون عرض کنم.